ÇALIŞAN ANNELER VE ÇOCUKLARI

ÇALIŞAN ANNE VE ÇOCUKLARI

SORU- CEVAP

1.SORU: Daha önce çalışan biriydim, çocuğum olunca ara verdim, çocuğum kaç aylıkken işe dönmem en doğru olur?

CEVAP: Bunun için tam olarak şu aylık olduğunda başlamanız lazım demek yanlış olur. Her çocuğun en başta mizacı, yetiştirilme tarzı ve anneye olan bağımlılığı farklıdır. Bu yüzden temel olarak İLK 6 AY ANNE SÜTÜ ALDIKTAN SONRA, çocuk değil, anne ne zaman hazırsa o zaman işe başlamalıdır. Eğer imkanınız varsa 2 yaşına kadar siz bakın, çalışmaya daha sonra başlayın. Eğer bu imkana sahip değilseniz 6 aydan sonra başlamanız en uygunudur.

2.SORU: Bebeği olan anneler çalışma sürecinde nelere dikkat etmelidir?

CEVAP: öncelikle çalışmaya giderken bebeği emanet ettiğiniz kişinin güvenirliğini kontrol edin. büyükanneler veya akrabalardan biri bile bakıyor olsa, sizin verdiğiniz eğitim ve yetiştirme tarzının çok dışına çıkmaması gerektiğini bildirin. 

Bebeğin günlük besin ihtiyacını işe gitmeden önce mutlaka yazılı şekilde belirtin.

Hangi saatlerde yemek yedirilecek, nelere alerjisi var, ne yedirilecek, mama nasıl hazırlanacak, kaç saatte bir altı kontrol edilecek ve değiştirilecek, hangi oyuncaklarla oynaması gerekir vs hepsi yazılı bir şekilde bakıcıya verilmeli.

mümkünse eğitimli bir bakıcı tutulmalı ve yine mümkünse evde güvenlik kameraları olmalı.

Çocuğun bedeni her akşam kontrol edilmeli.

Bakıcıya gün içinde neler yaptıkları, anormal bir durum, rahatsızlık olup olmadığı her gün sorulmalıdır.

Anne bakıcı ile gün içinde mutlaka telefonda görüşmelidir.

Evde bir ev telefonu olmalı ve bakıcı evden aranmalıdır.

3.SORU: Çocuğa bakıcı tutarsak, kendi evimizde mi baktırmalıyız yoksa bakıcının evine mi götürmeliyiz?

CEVAP: En doğrusu bakıcının eve gelip, kendi evinizde çocuğunuza bakmasıdır. Böylelikle annesi evden ayrılıp çalışmaya giderken en azından çocuk yabancı bir yere gidiyormuş, terk edilmiş hissine kapılmaz. 

Eve çağırılan bakıcının referansı mutlaka göz önünde bulundurulmalıdır.

4.SORU: Çocukla vedalaşma nasıl olmalıdır?

CEVAP: Anne çocuktan ayrılırken dramatik veda sahneleri yaratmamalıdır. Zaten bebek büyük ihtimal yürüyemiyor olduğu için annesinin peşinden koşamayacaktır. Anne çocuğu kandırmadan, çocuğa yalan söylemeden sadece bir kez öpüp, "akşam görüşürüz" diyerek yanından ayrılmalıdır ve bu her gün bu şekilde istikrarlı olarak devam ettirilmelidir. (Çok yüksek ihtimal anne işe giderken zaten çocuk uyuyor olur)

5.SORU: Anne gittikten sonra çok ağlayan çocuk için ne yapılmalı?

CEVAP: Anne ayrılmadan önce mutlaka çocuğu sakinleştirmeli hatta mümkünse işe gideceğini belirterek uyutmalıdır. Uyandığında çocuk çok ağlarsa veya anne gittikten sonra arkasından ağlarsa anne kesinlikle geri dönmemelidir. Ağlamasına aldırmadan ( bu bir anne için çok zordur ama onun iyiliği için yapmak zorundasınız) işe gitmek zorunda olduğunu belirtip işe gitmeli ve söz verdiği saatte geri dönmelidir. Anne gittikten sonra çocuk saatlerce ağlıyorsa burada bakıcıya iş düşer. Çocuğu avutmak, oyalamak, kandırmadan onu ikna etmek bakıcının görevidir. Çocuğu iyi tanıyarak sevdiği oyunları oynatmak, sevdiği oyuncakları almak geçici bir çözüm yolu olabilir. Çocuğunuz ağlıyor diye işi bırakmak ise yapılabilecek en büyük hatadır. Bunu yaparak çocuğa "benim çalışmam bir hataydı, sen ağlayarak bana doğru yolu gösterdin, şimdi işi bırakabilirim" mesajı verirsiniz ve birdaha işe başlamanız çok zor olur.

6.SORU: Anne işten döndükten sonra nasıl vakit geçirmelidir?

CEVAP: Anne işten geldikten sonra ellerini yıkayıp kesinlikle ilk 15 dakika tamamen çocuğu veya çocukları ile özel olarak ilgilenmelidir. Sarılıp, öpmeli ve "sizi çok özledim, hasretinizden öldüm" vs demek yerine " bugün ben işteyken nasıl vakit geçirdin, bakıcı ablanla en çok ne yaparken eğlendin?" soruları sorulmalıdır. Çocuk konuşmayı bilmiyorsa kucağa alınıp bol bol sevilmeli, okşanmalıdır. İlk 15 dakikadan sonra anne " üstümü değiştirip rahatlamam ve biraz dinlenmem lazım" diyerek çocuğa bilgi vermeli ve işini yaparken çocukla konuşmaya devam etmelidir. Çocuğun içini dökmesi sağlanmalıdır. Çocukla çocuğun yaşına uygun oyunlar oynanmalı, anne bizzat bu oyunların içinde olmalıdır. Anne işten geldikten sonra çocukla temassal oyunlar oynamalıdır. Temassal oyunlar; çocuğa bol bol dokunmanızı ve sarılmanızı gerektiren hiperaktif oyunlardır. 

7.SORU: Anne işten geç geldiyse ve çocuk uyuduysa ne yapılmalıdır?

CEVAP: Çocuk uykuya dalalı bir saat olmadıysa öprerk uyandırılmalı ve anne çocuğu kendi koynunda tekrar uyutmalıdır. Yani; çocuk gün bitmeden annesini bir kere mutlaka ama mutlaka görmelidir.

8.SORU: Çalıştığım için kendimi çok suçlu hissediyorum, bu çocuğuma da yansıyor, neler yapabilirim?

CEVAP: Öncelikle suçluluk psikolojisinden sıyrılın. Artık hem eve maddi gelir sağlamak, hem babaya destek olmak hem de kadının toplumsal hayattaki yerini güçlendirmek için kadınlar çalışmak zorundadır. Çalışmayanların da elbetteki kendi tercihi. Bu tercihlerden doğru veya yanlış olanı diye bir şey yoktur. Anne hangisini yapmak zorunda hissediyorsa o, doğru karardır.  Suçluluk hissetmeyin çünkü; maddi anlamda gelir arttırmak için çalışıyorsanız zaten çocuğunuzun geleceğini düşündüğünüz için yapıyorsunuz demektir. Kendinizi iyi hissetmek için çalışıyorsanız; zaten olması gereken de budur. Sizi asıl suçlu hissettiren şey; çalışmak değil, çocuğunuzdan ayrı olmaktır. Ancak biliyorsunuz ki; zaten hayatı boyunca dizinizin dibinde oturmayacak. Ufak alıştırmalarla sizden kopması onun çok daha öz güven sahibi bir birey olmasını sağlar. Çocuğun ağlaması annenin işi bırakmasına sebep olamaz. 

9.SORU: Çalışmaya başlamanın artıları nelerdir?

CEVAP: Öncelikle anne eve maddi bir gelir sağladığı için kendine olan öz güveni artar, daha pozitif bir birey olur.

Çocuk bağımsız hareket etmeyi, anneden kopabilmeyi küçük yaşlarda öğrenir ve bu da özellikle kreşe, anasınıfına, anaokuluna veya ilkokula başlarken anneye ve çocuğa çok kolaylık sağlar.

Anne; çevresi genişlediği için yeni fikirlere daha açık hale gelir ve kendini geliştirdikçe çocuğuna olan bakış açısı zenginleşir.

Çocuk, anne dışındaki kişilere sempati duymayı ve dışa dönük olmayı öğrenir.

Çocuk; girişken olmayı öğrenir.

Çalışan annelerin çocukları öz bakım becerilerini daha hızlı kazanır.

Annesi çalışan çocuklar 6 aylıktan itibaren "bağımlılık" denen illet duygudan çok hızlı şekilde sıyrılırlar. ( anneye olan bağımlılık duygusu)

10.SORU: Çalışmaya başlamanın dezavantajları nelerdir?

CEVAP: Anne kendini suçlu hissedebilir.

Bebeğin ağlaması annede aşırı ve gereksiz bir üzüntüye sebep olabilir.

Anne çocuğun ilke kez yürümesini göremeyebilir, ağzından ilk çıkan kelimeyi duyamayabilir. (bir ihtimal)

Annenin çocuğa olan özlemi; annede " hayır " kelimesinin kullanılmasını engelleyebilir. Anne çocuğun her dediğine tamam, evet demek zorunda hissedebilir kendini.

Bakıcı kötü olabilir, çocuğa yanlış davranabilir.

Anne çalışmaya başladıktan sonra çocuğa bakan kişi tarafından evde bir disiplin boşluğu oluşturulabilir. Örneğin siz kola içmesine asla izin vermiyorsunuz ama bakan kişi veriyor. Bu da bir süre sonra çocukta anne ve bakıcıyı kıyaslama düşüncelerine sebep olabilir.

Çocuk, annenin hiç istemediği şekilde yetiştirilebilir. 

Yanlış bakıcı, psikolojik şiddetten tutun da cinsel istismara kadar her şeye sebep olabilir. O yüzden bakıcınızı iyi seçin.

Çalışan annelerin en büyük sorunlarından biri; çalıştığı için çocuğuna hayır diyememektir. Oysaki bu konuda çalışan anne veya ev hanımı anne diye bir ayrım yoktur. Anne günde 23 saat bile çalışıyor olsa, kalan 1 saatte hayır demesi gereken konularda çekinmeden hayır diyebilmelidir.

1 yaşından küçük bebeklerde en çok dikkat edilmesi gereken noktalar genel olarak; bakıcı, alerjiler, güvenlik ve iletişimdir. Çünkü 1 yaştan küçük bebeklerde kendini ifade etme olgusu çok kısırdır. Bu yüzden çocuğa bakan kişi ile sağlam bir iletişim halinde olunmalıdır.