ÇALIŞAN ANNELER İÇİN ÖNERİLER

ÇALIŞAN ANNELER

Çalışan annenin çocuğu olmak, her zaman için zordur. ancak olaya anne tarafından bakacak olursak, anne için çok daha zordur. Hem ev işleri, hem çocuğunu tüm gün görmemek hem de işlerini yetiştirememek büyük sorunlara yol açabilir. Öte yandan işin bir de duygusal boyutu vardır ki; bir anne için en zor olanıdır sanırım; çocuğunu özlemek ve ona nasıl ilgisini göstereceğini bilememek...

ÇALIŞAN ANNELERİN ÇOCUKLARINDA GÖRÜLEN DAVRANIŞLAR:

1. Anneyi bırakmak istememe
2. Çeşitli korkuların başlaması
3. İlgi çekme çalışmaları ( parmak emmeye, tırnak yemeye başlama vs.)
4. Gece odasında yatmak istememe
5. Anneye karşı kendini kapatma ve anneden kopma
6. Sürekli mızmızlanma
7. Ağlama ve öfke krizlerinin başlaması veya süresinin uzaması
8. İçine kapanma
9. İştahsızlık
10. Aşırı inatçı, mutsuz veya umutsuz ruh hali
11. Çocuğun evde kalmak istememesi, ona bakan kişi ile kalmak istemeye başlaması...

Bu maddeler her çocuğa göre farklılık gösterebilir. Çocuk yalnızca birini veya birkaçını yaşayabilir. Bunların hiçbirini yaşamayabilir de. Çalışan annelerin yapması gereken bazı şeyler vardır. Bunlar yapılır ve alışkanlık haline getirilirse çalışma hayatı o kadar kolay olacak, anne o kadar rahat olacaktır.

ÇALIŞAN ANNELERE ÖNERİLER:

• Öncelikle "ben çocuğumu yalnız bırakıp gidiyorum" psikolojisinden ve kendinizi suçlamaktan vazgeçin. Siz kendinizi suçlarsanız, çocuk daha fazla suçlar ve bir süre sonra anneye karşı yalancı nefret duygusu geliştirir.
• Çocuğunuza "ben çalışsam bile her zaman seninle birlikteyim" mesajını verin. Dilediği zaman sizinle telefonda görüşmesine izin verin.
• Çalışmaya başlamadan önce çocuğunuzu bu duruma hazırlayın. Örneğin sizden bir oyuncak istedi. Hemen almak yerine " şuan bunun için yeterli param yok ama çalışmaya başlayınca hemen alabilirim"... Bu mesaj çocukta; "annem beni yalnız bırakmak için değil, benim için çalışıyor" algısı yaratır.
• Eğer çok erken saatte işe gitmiyorsanız; giderken çocuğunuzun uyanık olması, duruma daha kolay adapte olmasını sağlayacaktır. Bunun tam tersini düşünebilirsiniz ancak çocuğun yaşayacağı olası bir travmanın sebebi; sabah uyandığında sizi evde bulamamasıdır.
• Mümkünse çocuğunuzla birlikte kahvaltı yapın. Bu mümkün değilse; kahvaltı yaptığı sırada onu arayın ve onunla konuşun. Bu onu güvende hissettirecektir.
• Bakıcısının eğitimli, bu işi iyi bilen biri olmasına çok dikkat edin. Bu yılları asla geri gelmeyecek ve vaktinin çoğunu bakıcı ile geçirecek.
• Eğer çocuğunuza anneanne, babaanne vs bakacaksa onlarla, çocuğa koyduğunuz kurallar hakkında nazikçe konuşun.
• Evden ayrılırken kesinlikle çocuğa yalan söylemeyin. ( sen tuvaletini yap gel ben buradayım deyip, çocuk tuvalete gidince evden kaçmayın, işler daha da sarpa sarar ve çocuk size olan güvenini yitirir.
• Güçlü olun, ağlasa bile ona durumu kabullendirin ki; süreç zor ama kısa sürsün. Zor ama uzun sürmesinden iyidir.
• Çocuğunuza bakan kişiyi sıkı bir güvenlik kontrolünden geçirin ve yabancı biri ise eve gizli kamera koymaktan çekinmeyin. Neler yaşandı biliyorsunuz...
• İşten arta kalan vakitlerinizde çocuğunuza yeterli ilgiyi göstermekten çekinmeyin ancak annelerin yaptığı hataların başında; çocuğa ilgi göstermeyi, çocuğu şımartmak zannetmeleri var. Hayır; çalışıyorsunuz diye onun her istediğini yapmak zorunda değilsiniz. Sevginizi her an belli edin ama her istediğine evet demeyin. Bir süre sonra "ben senin çalışmanı istemiyorum" derse, buna da tamam demek zorunda kalırsınız. 
• Çocuğunuzu vaatlerle kandırmayın "Akşam gelirken sana bebek alacağım, araba alacağım, şimdi gidiyorum ama bak saat buraya gelince geri geleceğim, seni sinemaya götüreceğim..." Bu vaatler; içinizi belki geçici olarak rahatlatmanızı sağlar ancak uzun vadede, çocuğun sürekli beklentiye girmesine sebep olur. 
• Verdiğiniz sözleri tutun. "Akşam seni sinemaya götüreceğim" dediyseniz götürün.Her zaman doğruyu söyleyin. Siz doğru söylerseniz, o da söyler.
• Hafta sonları çocuğunuza özel zaman ayırın; onu tiyatroya götürün, alışverişe götürün, sevdiği pastadan yapın, onunla bir oyuncak yapın, çiçek ekin, odasını değiştirin... Yapılacak bir sürü şey var. Çocukla birlikte zaman geçirmek ile çocuğa özel zaman geçirmek farklı şeylerdir, Onun için bir şey yapın.
• Çocuğunuza her akşam masal okuyarak; ona güven duygusu aşılayabilirsiniz. "annem her sabah çalışmaya gitse de her akşam benim yanımda"...
• Evden çıkarken çocuğunuzla acitasyon dolu, büyük vedalaşma sahneleri yaratmayın. Gayet normal, sanki yan odaya gidiyormuş gibi "Akşam görüşürüz" diyerek evden ayrılın. Aynı şekilde eve girerken de; büyük gösterişli girişlere izin vermeyin ki; çocuk annenin eve girip çıkmasını kısa sürede normal karşılamaya başlasın.
• Çalışmak zorunda olduğunuzu çocuğunuza yaşına uygun bir dil ile anlatın. Yaşı çok küçük ise; "para kazanmak için çalışmak zorundayım" derseniz bunu anlamaz. 2 yaşındaki bir çocukla 6 yaşındaki bir çocuk çalışmanıza farklı tepkiler verecektir.
• İşten geldiğinizde kesinlikle yorgunluktan, yoğunluktan, iş yerinde yaşanan olumsuz olaylardan veya kişilerden bahsetmeyin. Siz ertesi gün unutur tekrar işe gidersiniz ancak çocuğunuz unutmaz ve işler daha da karmaşık hale gelebilir.
• İşten döndüğünüzde eve girip ilk 15 dakika yalnızca çocuğunuzla ilgilenin.
• İş dönüşleri yemekleri birlikte yiyin ve çocuğunuza gün içinde neler yaptığını mutlaka sorun.
• Çocuğunuzun bakıcısı ile sıkı bir iletişim halinde olun. Çocuğunuza sürekli bakıcısı ile alakalı sorular sorun. Masal anlatırken masal kahramanını çocuğunuz yapın ve düşüncelerini öğrenmeye çalışın. 
• Çocuğunuzun bütün vücudunu mutlaka her gün düzenli olarak o fark etmeden kontrol edin. 
• Baba ile her konuda iletişim halinde olduğunuz gibi bu konuda da iletişim halinde ve fikir birliğinde olun. Babanın, sizin çalışmanızı desteklemesini rica edin. 
• Çalışıyorsunuz diye çocuğunuza hayır demekten korkmayın. Çalışıyorsunuz diye sizi suçluluk psikolojisine sokup "nasılsa annem suçlu ve her istediğimi yapacak" algısı yaratmaktan kaçının.
• Çocuğunuza karşı normalde olduğunuzdan daha sabırlı, daha nazik ve daha güler yüzlü olun. Çalışmaya başlamadan önce ona alacağınız maddi değeri olmayan veya minimum olan basit ama istediği bir hediye onun çalışmanıza karşı olan antipatisini azaltmaya yardımcı olabilir.
• Çocuğun doğumundan itibaren çalışan annenin çocuğu ile örneğin 3 yaşındayken annesi çalışmaya başlayan çocuğun tepkileri elbette farklı olacaktır. Sonradan çalışmaya başladıysanız, çocuğu önceden bu duruma hazırlamanız gerekir. Bir anda çocuğu bırakıp günde 8-10 saat onu annesiz bırakırsanız size vereceği tepki çok daha yıpratıcı olacaktır.
• İşinizde mutlu olduğunuzu, bu sayede hem kendinizi çok iyi hissettiğinizi hem de çocuğunuza istediklerini zorlanmadan alabildiğinizi dile getirin. 
• İşteyken onu unutmadığınızı, onu özlediğinizi ama çalışmak zorunda olduğunuzu nazik ve anlayacağı bir dille anlatın.

Herkese kolay gelsin :)
DERYA GÜNEŞ
OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMENİ